در الفبای فنیقی کهن، حرفی وجود دارد که به طور تقریبی شبیه به حرف B است، با این تفاوت که وارونه و به اندازه‌ ی یک حرف B کوچک است. حتی در الفبای سانسکریت، این حرف به صورت تصویری از حرف B است که به طور معکوس در آینه نمایان شده است. همینطور در الفبای ارمنی، حرفی وجود دارد که شبیه به حرف B است ولی به طور برعکس در پشت خود دراز کشیده شده است و از لحاظ قامت و توازن با حرف B موجود در الفبای مصری شباهت دارد. در الفبای یونانی، حرف B از دو مثلث تشکیل شده است که یکی بر رأس دیگری قرار دارد و هر دو بسته هستند.

از آن پس، تغییر اساسی‌ ای در حرف B رخ نداده است. در الفبای فنیقی کهن (که در زمان مسیحیت در مصر استفاده می‌ شده است)، حرف B همچنان توازن دوگانه خود (یعنی دو مثلث یا دو نیم دایره) را که تقریباً نمایانگر این حرف در تمام الفبا های قدیمی است، حفظ کرده است. در الفبای اتروسکی، حالت‌ های مثلثی حرف B از بین رفته و به دو شکل نیم دایره تبدیل شده است. همانند حرف A. همچنین، این حرف B نیز به صورت آینه‌ ای دراز کشیده شده است. زیرا خط این الفبا از راست به چپ است.

شکل اصلی حرف B در الفبای لاتین تا به امروز حفظ شده است. در الفبای اونشیال، حرف B انحناهای دایره‌وار زیادی به خود می‌دهد. در الفبای سیریلی روسی، حرف B شبیه به حرف B در الفبای سانسکریت است و تنها تفاوت آن این است که حرف B روسی به نظر می‌رسد در آینه منعکس شده باشد.

تنها در الفبای آنگلوساکسون، که هم شبیه به حرف B در الفبای لاتین باستان و هم به حرف B در الفبای ایتالیایی است، خطوط حرف B در الفبای لاتین حفظ شده‌اند (حرف B ایتالیایی در واقع شکل خمیده حرف B لاتین است). به عبارت دیگر، معادل‌های نورمان و آلمانی حالت و توازن خود را در حرف B حفظ می‌کنند، اما شکل خود را تغییر می‌دهند.

در الفبای ایرلندی، حرف B از حرف B کوچک لاتین الهام گرفته شده است، در حالی که در الفبای گوتیک میانه و لومباردی، حرف B به طور کامل از شکل معمول خود تغییر کرده است. حرف B کوچک در این دو الفبا با یک خط عمودی در کنار یک نیم دایره شکل گرفته‌اند.